Aluminium in Thailand

Aluminium in Thailand

Aluminium kom je overal om je heen tegen, zowel dagelijks als op vakantie, ver weg en dichtbij. Mijn observatie van de positie van aluminium in Thailand? Lees snel verder.

Toen we net in Bangkok aankwamen was een van de eerste dingen die opviel een aluminium lantaarnpaal. Sorry light-pole (lichtmast) van aluminium. Ik dacht; zo die zijn bij.

Verder veel golfplaat van allerlei materialen zoals staal verzinkt, kunststof en natuurlijk ook genoeg aluminium. Als dakbedekking, afrastering of rolluik.

Verkeersinformatieborden zijn hier ook van aluminium, niet allemaal hoor. Maar wat nog het meeste opvalt zijn de verscheidenheid aan opbouwsels voor pick-ups in allerlei soorten en maten en ook bij stadsbussen of ander personenvervoer wordt veelvuldig aluminium toegepast. Heel handig dat aluminium in het vochtige warme klimaat, het meeste staal roest hier onder je ogen weg. Zelfs met een goede zinklaag.

Ze houden hier ook van teakhout en beton. Een voorbeeld, veel elektriciteitkabels hangen tussen de betonpalen

De ladders die je hier ziet zijn of van aluminium of van bamboe. Tja, materiaalkeuze op basis van beschikbaarheid. Logisch. Ondanks dat het geen rijk land is, (ook niet arm) zijn veel vrachtwagens hier mooi gedecoreerd met allerlei versiersels. Zo’n object is een kostbaar bezit en dat koester je.

Kortom een land met een verscheidenheid aan materialen, zonder een specifieke voorkeur, gewoon zoals het uitkomt. Kortom een behoorlijke groeimarkt. In transport snappen ze de voordelen van aluminium, nu de andere toepassingen nog.

Hoe verder?

Wil jij weten welke legering je waar inzet? Wil je het e-book van de aluminium legeringen ontvangen?

Geef antwoord op de vraag: Met welke legering denk je dat de aluminium opbouw gemaakt zou zijn?

Vermeldt je antwoord hieronder in het commentaar veld, je ontvangt van mij het e-book. Ik wens je veel plezier met je volgende aluminium materiaalkeuze.

Aluminium groet
Ellen

In een aluminium schil

In een aluminium schil

6 mei 2019

Een bijzondere vliegreis gemaakt. Wat mooi om een rondje door het luchtruim te vliegen in een aluminium kist. Een heel dun laagje aluminium dat mij scheidt van de ijle buitenwereld. Dat het dun is merk je al bij het instappen of moet ik zeggen opstappen. Niet op de vleugel… Alleen op het zwarte gedeelte waar het versterkt is voor o.a. het op en uitstappen.

Het vliegen begint wat bibberig.

Niet alleen omdat dit de eerste keer is dat ik bij mijn vriendin in de kist mag meevliegen maar ook omdat dit kleine vliegtuigje heel anders aanvoelt dan een Boeing of Airbus. Even denk ik met respect aan de gebroeders Wright die hun dromen doorzette en de eerste piloten waren die deze weg voor ons hebben gebaand.

Een dun laagje geavanceerd aluminium in de juiste legering die bestendig is tegen trek- en druk- krachten én tegen vermoeiing. We vliegen hoger en hoger en als ik naar de Erasmusbrug kijk zie ik “madurodam” maar dan echt. Voel met net een beetje als pinkeltje.

Ik zie de markthal, herken hem gelijk, met die mooie aluminium gekleurde gevelbeplating. Alleen die zie je nauwelijks vanuit het vliegtuig. Dan zouden we er doorheen moeten vliegen en met die imposante glazen pui is dat helaas niet mogelijk.

Als we eenmaal in het buitengebied zijn wordt de kist meermalen beproeft. Een 3-tal noodlandingen worden uitgevoerd maar net boven de grond trekken we weer op naar omhoog. Nog geen last van misselijkheid. Geef toe de eerste noodlanding vond ik wel heel spannend.

Aluminium Vliegtuig

We kijken uit over de Reewijkse plassen en vliegen even later over Woerden. De supermarktketen-overslag is goed zichtbaar vanuit de lucht. Vrachtwagenreclame is zelfs leesbaar vanuit deze hoogte. Knooppunt Oude-Rijn ziet er ook gaaf uit. Inmiddels begin ik het terrein een beetje beter te leren kennen.

Wanneer ik in de verte het gebouw van “Van der Valk” en daarachter het Arval gebouw zie liggen weet ik dat het adres van Aluminium Metal Knowledge even verderop ligt. Heel Houten overzichtelijk vanuit de lucht. Mijn adres, een wijk vlak langs het Amsterdam-Rijnkanaal, is makkelijk te vinden.

Na een kunstige linkerbocht manoeuvre van mijn vriendin is er mooi uitzicht boven de wijk en het pand zowel van voor als vanachter kunnen fotograferen. De G-krachten gieren door de cockpit maar ik ben te druk met naar buiten kijken.

En dan vliegen we weer in westelijke richting. Nog een rechterbocht manoeuvre die perfect wordt uitgevoerd en het kotszakje is gelukkig nog steeds niet nodig. Het voelt niet eens hetzelfde als een achtbaan.

Maar als plotseling het gas weer wegvalt voor de zoveelste net niet noodlanding en je ziet en voelt hoe de flappen bijdragen aan de lift met beperkte snelheid van de manoeuvre heb ik weer diep respect voor het aluminium ontwerp. We horen nog even een opmerking over een “slecht ontwerp….” Maar dat gaat enkel over een knopje dat net andersom zit als de rest. Voor zover ik het goed begrepen heb, want luchtvaarttaal is een code op zich. Er is gelukkig altijd wel iets te verbeteren in het ontwerp.

Terug bij Rotterdam wordt de landing ingezet en voor ik het weet heeft dat dunne aluminium omhulsel ons met een lichte boink weer veilig op de grond gezet. Met dank aan de gevorderde lespiloot en de ervaren gedegen instructeur die me deze nieuwe aluminium ervaring hebben bezorgd. Mijn dank is groot!

Wil je meer weten over hoogsterke aluminium legeringen? Geef antwoord op de vraag:

Hoe dik denk jij dat de beplating van zo’n vliegtuigje is?

Zet je antwoord hieronder in het commentaar veld, je ontvangt de pdf met extra informatie over aluminium 7000 kwaliteiten. Veel plezier met je volgende aluminium productontwerp.